Τι χάσαμε και τι βρήκαμε; #ProtiFora … Χαλαρά!
Share
Γράφει η Art Teacher & Therapist, Καλησώρα Έλλη, ιδιοκτήτρια του ART HOUSE by ellikalisora
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2020:
Το κινητό, το σταθερό, τα εισερχόμενα email ,τα chat, το γραμματοκιβώτιο, ακόμα και ο καπνός που έβγαινε από το τζάκι έγραφαν κι έστελναν το ίδιο ακριβώς μήνυμα:
Αμέτρητες, γιορτινές ευχές, για να βρούμε τη νέα χρονιά απεριόριστη τύχη, επιτυχίες, λαμπερά χαμόγελα, απόλυτη ευδαιμονία και φυσικά εσωτερική γαλήνη και πληρότητα.
ΜΑΡΤΙΟΣ 2020:
Δε βρήκαμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ!!
Αντίθετα, ξεκινήσαμε να χάνουμε…
Χάσαμε μία εθνική επέτειο και μαζί της τις γαλανόλευκες σημαιούλες που στόλιζαν την παραλιακή. Ταυτόχρονα, χάσαμε τα παραθαλάσσια, γραφικά ταβερνάκια και το λαχταριστό μπακαλιάρο, που κάθε χρόνο μας περίμενε δίπλα στο ουζάκι μετά την παρέλαση!!
Χάσαμε τις αγαπημένες μας αποκριάτικες εκδηλώσεις, τα χρώματα, τα μπαλόνια και τα πιο χορευτικά τραγούδια ολόκληρης της χρονιάς!!!
Πολλοί χάσαμε τα party γενεθλίων, τα κοινωνικά μας events, τα βαφτίσια, τους γάμους που αναβλήθηκαν ή ακυρώθηκαν…
Χάσαμε τα παιχνίδια των αγαπημένων μας ομάδων, που δε μπορέσαμε να απολαύσουμε από κοντά , χάσαμε τα λατρεμένα τριήμερα που με λαχτάρα κι ανυπομονησία περιμένουμε και φυσικά χάσαμε την Ανάσταση και το Πάσχα. Και ήρθε το Καλοκαίρι…κι ενώ ελπίζαμε…χάθηκαν οι διακοπές…και μαζί τους και η ανεμελιά!!
Και συνεχίσαμε, να χάνουμε…σταδιακά την ψυχραιμία και την υπομονή μας!
Μείναμε μόνοι, άλλοι φοβισμένοι κι άλλοι προβληματισμένοι, δίχως την κοινωνικότητα και την παρουσία των τόσο πολύτιμων ανθρώπων μας, της οικογένειας και των φίλων μας!!
Χάσαμε ταυτόχρονα την εμπιστοσύνη προς τους γύρω μας μα και προς τον ίδιο μας τον εαυτό!! Η ηρεμία εξαφανίστηκε, η αισιοδοξία άρχισε να σβήνει, η ελπίδα εξαντλήθηκε όπως και τα χαμόγελα πολλών ανθρώπων.
Μαζί χάθηκε και η σταθερή μας καθημερινότητα…Η αγαπημένη μας ρουτίνα που όλοι λατρεύουμε μα και μισούμε!!
Το “τέλειο πρόγραμμά” μας!!!
…και ήρθε η σκέψη!!!
…Τι είναι το “πρόγραμμα”;;;
Πότε έγινε τόσο σημαντικό για κάθε άνθρωπο και για τη μέση ελληνική οικογένεια;;
Γιατί η μισητή μα και λατρεμένη μας ρουτίνα , μας έχει γίνει τόσο απαραίτητη;
Και κυρίως…πότε έγινε αυτό;
Και μαζί με τη σκέψη ήρθε κι ο Σεπτέμβριος!!!
Και συνεχίσαμε να χάνουμε…
Ξαφνικά χάθηκε η ανάγκη για σκληρό προγραμματισμό κι ατέρμονο τρέξιμο…Και μαζί με το τρέξιμο χάθηκε η μόνιμη πίεση…
Και μένοντας αναγκαστικά παγωμένοι και στάσιμοι, με πλήρη αβεβαιότητα κι αστάθεια σε προσωπικό, επαγγελματικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο…ξεκινήσαμε να βρίσκουμε όλα όσα ευχόμασταν με την έλευση του μοναδικού 2020!!!
Βρήκαμε ποιοτικό χρόνο με τους φίλους και την οικογένεια και δίπλα σε αυτούς βρήκαμε την ηρεμία!! Ανακαλύψαμε (αν και δυσκολευτήκαμε) την πειθαρχία, τον αυτοέλεγχο, την κοινωνική αλληλεγγύη κι ενσυναίσθηση και για #ProtiFora ξεκινάμε τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά του 2020-2021…χαλλαρά!!!!
Χωρίς τους υψηλούς κι απροσπέλαστους στόχους, δίχως αμείλικτο, ανελέητο προγραμματισμό, μακριά από εξαντλητικές κι ατελείωτες δραστηριότητες για μικρούς μα και μεγάλους!!!
Για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ αυτό το Σεπτέμβρη καλούμαστε με ηρεμία, να κάνουμε ένα βήμα πίσω, για να μπορέσουμε να πάρουμε ώθηση και να περάσουμε ένα ακόμα Χειμώνα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!!
Και ίσως τον Ιανουάριο του 2021, να μη χρειαστεί να ευχηθούμε τίποτα απολύτως!!
Γιατί δίχως υψηλές προσδοκίες, θα είμαστε απλά μαζί…
Καλή σχολική χρονιά σε όλους!!!
Δείτε επίσης:
