Tο πρώτο “zero waste” Νηπιαγωγείο της χώρας

Να δώσει στην Κομοτηνή μία θετική και καινοτόμα πρωτιά επιδιώκει το project “kookoonari” που έκανε «πρεμιέρα» στην πόλη στις 20 Ιανουαρίου, δια μέσου του 10ου Νηπιαγωγείου της πόλης. Κατέστη έτσι το πρώτο “zero waste” Νηπιαγωγείο της Ελλάδας.

Το καινοτόμο project “kookoonari” που εμπνεύστηκε και συντονίζει η Κομοτηναία Μαρία Στρούμπα, στο πλαίσιο του προγράμματος START, είναι ένα πρόγραμμα μετεκπαίδευσης και υποτροφιών για ανερχόμενους πολιτιστικούς διαχειριστές στην Ελλάδα μέσω του ιδρύματος Robert Bosch Stiftung.

Το πρόγραμμα υλοποιείται σε συνεργασία με το Goethe-Institut Thessaloniki και την Ομοσπονδιακή Ένωση Κοινωνικοπολιτιστικών Κέντρων, και υποστηρίζεται από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση και το Ίδρυμα Μποδοσάκη, με στόχο τη δημιουργία νέων προοπτικών  για νεοεισερχόμενους στο επάγγελμα με την προώθηση της ανταλλαγής και της ανάπτυξης στον τομέα της κοινωνικοπολιτισμικότητας και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής στην Ευρώπη.

Αυτή ακριβώς την δυνατότητα «εκμεταλλεύτηκε» η Μαρία Στρούμπα, υπότροφος του προγράμματος και υλοποιεί με την συνεργάτιδά της Σοφία Πετρίδου ένα παιδικό τους όνειρο. Όπως εξήγησε το όνειρο της δημιουργίας ενός «προϊόντος» που θα βοηθούσε στην αλλαγή του τρόπου σκέψης σε σχέση με την διαχείριση των οικιακών απορριμμάτων και της προστασίας του περιβάλλοντος εν γένει.

 

Στόχος ένα μέλλον με περισσότερους ενεργούς πολίτες

Ούσα απόφοιτη του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του Δ.Π.Θ με μεταπτυχιακό πάνω στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και διαθέτοντας εργασιακή εμπειρία σε παιδικούς σταθμούς και περιβαλλοντικές οργανώσεις έθεσε ως ενήλικας πλέον τον στόχο να συμβάλλει στην πόλη της μέσω του project “kookoonari”, στοχεύοντας και ελπίζοντας σε ένα μέλλον με περισσότερους ενεργούς πολίτες.

Όπως εξήγησε η φιλοσοφία που κρύβεται πίσω από το “kookoonari” παραλληλίζει τη ζωή ενός ανθρώπου με τον κύκλο ζωής μιας κουκουναριάς. Έτσι τα απορρίμματα που παράγει ο άνθρωπος θα έπρεπε να μοιάζουν με τα κουκουνάρια, και να γίνονται χώμα, αντί να παραμένουν στη γη για χρόνια ή για πάντα.

Το “kookoonari” θέλει να συνεισφέρει σε αυτή την προσπάθεια, μετατρέποντας το 10ο Νηπιαγωγείο στο πρώτο στην Ελλάδα Σχολείο Μηδενικών Απορριμμάτων (Zero Waste School) και να «φυτέψει τον σπόρο» όπως εξήγησε η κ. Στρούμπα ώστε «περισσότερα άτομα να σκέφτονται κριτικά, να αναλάβουν δράση και να γίνουν… “kookoonari”».

Το “kookoonari” είναι ένα από τα 15 καινοτόμα project που έχουν διακριθεί σε όλη την Ελλάδα στο πλαίσιο του ελληνογερμανικού προγράμματος START – Create Cultural Change. Η Μαρία Στρούμπα, ταξίδεψε στην Γερμανία όπου και εκπαιδεύτηκε για δύο μήνες, σε σύνολο 30 ατόμων από όλη την Ελλάδα. Δεκαπέντε εξ αυτών προκρίθηκαν στην δεύτερη φάση του προγράμματος που αφορά στην υλοποίηση των project τους γεγονός, που έφερε το “kookoonari” στην Κομοτηνή.

Όπως εξήγησε η ίδια σε πρώτη φάση το project απευθύνεται αποκλειστικά σε μαθητές και ενήλικες του 10ου Νηπιαγωγείου ωστόσο η πορεία αυτής της πρώτης προσπάθειας θα κρίνει και το «άνοιγμα» του στην υπόλοιπη τοπική κοινωνία.

«Εμείς μέσα από το “kookoonari” προσπαθούμε να δούμε πώς αυτό που έχουμε στο μυαλό μας μπορούμε να το κάνουμε πράξη στην καθημερινότητά μας» τόνισε, εξηγώντας πως αυτό ακριβώς θα γίνει μέχρι τα μέσα Μαΐου μέσα από μία σειρά δραστηριοτήτων ανά δύο εβδομάδες, στα παιδιά και στους ενήλικες της σχολικής κοινότητας του 10ου Νηπιαγωγείου, εντός του σχολικού ωραρίου για τα πρώτα και τις απογευματινές ώρες κάθε δύο  Δευτέρες για τους δεύτερους.

«Η φύση του προγράμματος είναι διττή και πολλαπλή» τόνισε η συντονίστρια του project εξηγώντας πως κατά την διάρκεια των συναντήσεων αυτών «θα έχουμε κάποια εργαστήρια για γονείς όπου θα κατασκευάσουμε οικολογικά καθαριστικά και καλλυντικά κ.α. Θα βασιστούμε στις αρχές του zero waste, όπως είναι η επαναχρησιμοποίηση, αλλά θα μπούμε πιο πολύ μέσα σε αυτές μέσω μιας άλλης αρχής που είναι η άρνηση, για παράδειγμα σε χρήση προϊόντων μιας χρήσης. Εκεί πρέπει να βρούμε αντίστοιχα προϊόντα για να καλύψουμε αυτή μας την ανάγκη. Η κομποστοποίηση, η μεταποίηση παλιών μας ρούχων σε τσάντες και σακουλάκια, προκειμένου να χρησιμοποιούμε αυτά, αντί για νάιλον σακούλες και άλλες αντίστοιχες δράσεις αλλά και ο συνδυασμός των παραπάνω είναι αυτά που συνθέτουν το περιεχόμενο του project».

Προσπάθεια των πολλών

 

Ερωτηθείσα σχετικά με τις δυσκολίες που τυχόν αντιμετώπισε κατά τον σχεδιασμό του προγράμματος η ίδια στάθηκε στην χρόνια ενασχόλησή της με το zero waste κίνημα, για να τονίσει πως η τάση της υιοθέτησης τέτοιων πρακτικών είναι συνηθέστερη σε μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη.  Στην ελληνική περιφέρεια, όπως και στην Κομοτηνή, η προσπάθεια είναι δυσκολότερη αλλά όχι ακατόρθωτη, τόνισε, καθώς υπάρχει ήδη ένα δίκτυο συνεργατών που συνδράμουν στην  υλοποίηση του project.

Ερωτηθείσα για την στόχευση του project στις μικρότερες ηλικίες η συντονίστρια του προγράμματος αναφέρθηκε σε πληθώρα παιδαγωγικών ερευνών που έχουν αποδείξει την αξία της «μύησης» των παιδιών από πολύ μικρή ηλικία σε αρχές όπως η περιβαλλοντική ευαισθησία, αρκεί όπως τόνισε να υπάρχει συνέχεια σε βάθος χρόνου.

 

Πρόσκληση συμμετοχής, συνεργασίας και… συνέχειας

Η ίδια στάθηκε στην καινοτομία του προγράμματος, υπογραμμίζοντας τα νέα δεδομένα που αυτό συστήνει και θα μπορούσαν, όπως τόνισε, να αποτελέσουν και στοιχεία «ενός μελλοντικού οράματος ενός ατόμου, μιας ομάδας γιατί όχι και μίας επιχείρησης». «Στην βάση αυτή καλούμε τους πάντες να μας στείλουν ένα μήνυμα, να δηλώσουν ενδιαφέρον και εμείς με την σειρά μας θα έρθουμε σε συναντήσεις – ήδη το έχουμε κάνει με τοπικούς φορείς- προκειμένου να δούμε πώς μπορεί η δράση αυτή να συνεχιστεί, γιατί θα πρέπει να επισημάνουμε πως είναι η πρώτη προσπάθεια σε όλη την Ελλάδα και άρα είναι αρκετά πιλοτική και εμείς οι ίδιοι είμαστε σε διαδικασία διερεύνησής της».

 

Με πληροφορίες από http://www.paratiritis-news.gr/