Post main image

Ο Robert Carter είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα ανθρώπου που μετέτρεψε τον πόνο που κουβαλούσε από την παιδική του ηλικία σε έμπνευση ώστε να βοηθήσει αυτούς που βρίσκονταν σε αντίστοιχη κατάσταση σαν ενήλικας.

Στην ηλικία των 12, ο Carter μπήκε σε ορφανοτροφείο στο Ohio επειδή η μητέρα του ήταν αλκοολική και δεν μπορούσε να βοηθήσει τον ίδιο και τα 8 αδέρφια του. Όταν ο ίδιος χειραφετήθηκε, υιοθέτησε τα 2 μικρότερα αδέρφια του τα οποία δεν είχε δει για χρόνια.

“Η μητέρα μου είχε 9 παιδιά, αλλά δεν είδα ποτέ ξανά το μικρότερο που ήταν δύο ετών. Δεν τον ξαναείδα μέχρι τα 16 του χρόνια, έτσι ήξερα πολύ καλά πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά να βρίσκονται μαζί και να μπορεί το ένα να βλέπει το άλλο” δήλωσε ο Carter

via WSAZ

Τον Δεκέμβριο του 2019, ο Carter ξεκίνησε την υιοθεσία 3 αδερφιών. Αργότερα έμαθε ότι είχαν και δύο αδερφές, την Marionna και την Makayla στο ορφανοτροφείο.

“Όταν υιοθέτησα τα αγόρια δεν μιλούσαν για τίποτα άλλο πέρα από τις αδερφές τους”, λέει ο Carter. Τα 3 αγόρια και τα 2 κορίτσια χωρίστηκαν για 6 μήνες έτσι όταν όλα τα αδέρφια συναντήθηκαν σε μια επίσκεψη η στιγμή ήταν απολύτως συγκινητική. Τα παιδιά έκλαιγαν και δεν ήθελαν να αποχωριστούν ξανά μεταξύ τους. Εκείνη ήταν η στιγμή που ο Carter αποφάσισε να υιοθετήσει και τα 5 παιδιά.

via WSAZ

Έτσι αυτό που έκανε ήταν να δουλεύει ακόμη περισσότερο ώστε να μπορέσει να αγοράσει ένα μεγαλύτερο σπίτι και μετά από πολύ κόπο κατάφερε να πραγματοποιήσει αυτό που τόσο επιθυμούσε, να γίνει ο πατέρας και των 5 παιδιών.

Ήταν μάλιστα η πρώτη φορά που αυτό συνέβη, δηλαδή ένας μόνο πατέρας να υιοθετεί 5 παιδιά και όχι ένα ζευγάρι σύμφωνα με την υπεύθυνη για τις υιοθεσίες στο ορφανοτροφείο.

via WSAZ

Αν και όλη η οικογένεια ήταν επιτέλους μαζί, δεν σημαίνει ότι και η προσαρμογή στη νέα συνθήκη ήταν το ίδιο εύκολη. Η μικρότερη κόρη του Carter, Marionna, δυσκολεύτηκε να το συνηθίσει. Στην αρχή μάλιστα δίσταζε να τον πλησιάσει μέχρι που ένα βράδυ τον ευχαρίστησε που τους υιοθέτησε αφού η βιολογική μητέρα αδυνατούσε να τους φροντίσει.

Έχοντας και ο ίδιος την εμπειρία του ορφανοτροφείου μπορούσε να καταλάβει και ο ίδιος την ανασφάλεια στην οποία μπορεί να βρίσκονται τα παιδιά του και γι’ αυτό πρώτο του μέλημα είναι να τους προσφέρει ασφάλεια μέσα στο χάος. Προσπαθεί να το πετύχει δημιουργώντας νέες αναμνήσεις οι οποίες θα αντικαταστήσουν τις παλιές και κάθε βράδυ τους δηλώνει ότι θα είναι για πάντα μαζί τους!