Post main image

Η δερματική λοίμωξη από σταφυλόκοκκο αποτελεί τον φόβο και τον τρόμο των γονέων, ιδιαίτερα κατά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες. Άραγε πόσο επικίνδυνη είναι, ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία που πρέπει να ακολουθήσω και πώς μπορώ να προφυλάξω το παιδί μου;

Η παιδίατρος και μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Αλεξάνδρα Κοσμαρίκου μας απαντά σε όσα μας απασχολούν σχετικά με τον σταφυλόκοκκο.
Ο σταφυλόκοκκος είναι ένα μικρόβιο το οποίο μπορεί να ανήκει φυσιολογικά στη χλωρίδα του δέρματος ή στους βλεννογόνους πολλών παιδιών, όπως πχ στο ρινικό βλεννογόνο και στη βουβωνική χώρα, χωρίς να προκαλεί συμπτώματα. Μπορεί να μεταφερθεί από ένα σημείο σε άλλο του σώματος, αλλά και από το ένα παιδί στο άλλο. Ο αποικισμός του δέρματος ευνοείται από παράγοντες όπως ο συγχρωτισμός και οι κακές συνθήκες υγιεινής. Είναι πιο εύκολος σε παιδιά μικρής ηλικίας, παιδιά που έλαβαν πρόσφατα αντιβιοτική αγωγή, παιδιά με κάποιο χρόνιο πρόβλημα υγείας ή παιδιά σε ανοσοκαταστολή.
Όσο ο φραγμός του δέρματος τοπικά παραμένει ακέραιος, δεν παρατηρείται μόλυνση. Κυρίως όμως κατά τους ζεστούς μήνες όπου το ντύσιμο είναι ελαφρύ και το δέρμα πιο εκτεθειμένο, εγκυμονούν παράγοντες (τσιμπήματα εντόμων, έκζεμα, αμυχές από ξύσιμο, εκδορές από τραυματισμούς, έγκαυμα κτλ) που ευνοούν τη λύση της συνέχειας του δέρματος και τη δημιουργία λοίμωξης.
Η πιο κοινή δερματική βλάβη από σταφυλόκοκκο είναι το μολυσματικό κηρίο. Αρχικά, έχει τη μορφή μικρής ερυθρής κηλίδας που στη συνέχεια απλώνει σαν πληγή και αποκτά κρούστα, απελευθερώνοντας ένα λεπτόρρευστο, κιτρινωπό υγρό. Το παιδί μπορεί να εμφανίζει τοπικά φαγούρα, πόνο, αλλά και διόγκωση των λεμφαδένων.
Η άμεση αξιολόγηση από την Παιδίατρο είναι απαραίτητη, προκειμένου να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα  για την αντιμετώπιση και την αποφυγή επιπλοκών.
Χρήσιμες συμβουλές:

  • Κόβω κοντά τα νύχια του παιδιού, ώστε το ίδιο να μην προκαλέσει με τον κνησμό επιπλέον βλάβες στο δέρμα.
  • Φροντίζω ώστε το δέρμα του παιδιού να παραμένει ενυδατωμένο.
  • Τηρώ τους βασικούς κανόνες υγιεινής.
  • Αποφεύγω την κοινή χρήση πετσέτας, ρούχων, σεντονιών και σκεπασμάτων ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.
  • Προλαμβάνω, όσο είναι δυνατόν, τσιμπήματα εντόμων και κουνουπιών.
  • Χρησιμοποιώ τα πόσιμα ή τοπικής χρήσης φάρμακα που η θεράπων Ιατρός μου (Ομοιοπαθητικός ή μη) προτείνει, ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου.
  • Οπλίζομαι με υπομονή! Δεν ξεχνώ ότι μπορεί να χρειαστούν και εβδομάδες, μέχρι να εξαλειφθούν οι βλάβες.

Παρόλο που μετά το τέλος της αγωγής το δέρμα ενδέχεται να παρουσιαστεί πιο κόκκινο ή και αποχρωματισμένο στη θέση όπου προϋπήρχαν οι δερματικές βλάβες, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, αποκαθίσταται πλήρως με το πέρασμα του χρόνου.

Διαβάστε επίσης:

Μπορεί το παιδί μου να ξεκινήσει την ομοιοπαθητική;