Post main image

Γράφει η Κολαρά Πέπη Msc, Λογοθεραπεύτρια-Ειδική παιδαγωγός, Υπεύθυνη κέντρου Αγωγής Λόγου, Μάθησης & Αυτονομίας ΑΛΜΑ

Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, είναι φυσικό κι αναμενόμενο, όλοι μας να βιώσουμε μικρές ή μεγάλες αλλαγές σε όλους τους τομείς της καθημερινότητά μας. Το πέρασμά μας στην ενήλικη ζωή, ένας γάμος, η γέννηση του παιδιού μας, μια αλλαγή επαγγέλματος είναι αλλαγές-μεταβάσεις που σε κάποια φάση της ζωής μας όλοι μας τις έχουμε βιώσει ή θα τις βιώσουμε.

Αντίστοιχα, κάθε αλλαγή στη σχολική ζωή του παιδιού μας αποτελεί μία μορφή μετάβασης και είναι λογικό να συνοδεύεται από ποικίλα και ανάμικτα συναισθήματα, τόσο για εμάς, ως γονείς, όσο και για τα παιδιά μας! Έτσι, τη μια στιγμή το παιδί μας μπορεί να νιώθει ευχάριστη προσμονή και ανυπομονησία για το καινούργιο που θα έρθει και την άλλη στιγμή δυσφορία και αγωνία για το παλιό που θα αφήσει.

Ο τρόπος που ο καθένας μας θα διαχειριστεί αυτές τις αλλαγές είναι απόλυτα προσωπικός κι εξαρτάται από ένα σύνολο παραγόντων. Οι παράγοντες αυτοί  συνδέονται κατ’ αρχήν με την προσωπικότητα και τα βιώματα του κάθε γονέα. Συνδέονται με τις αντιλήψεις που έχουμε για τη μάθηση και το ρόλο που παίζει το σχολείο στη σύγχρονη κοινωνία. Τέλος, συνδέονται με το πώς η κάθε οικογένεια διαχειρίζεται τις προκλήσεις της ζωής, καθώς κάθε οικογένεια έχει αναπτύξει τους δικούς της μηχανισμούς λειτουργίας.

Αναμφισβήτητα, μια μεγάλη αλλαγή στη σχολική ζωή του παιδιού και στην καθημερινότητα της οικογένειας είναι και η μετάβαση του παιδιού από το Νηπιαγωγείο στο «Μεγάλο σχολείο», στο Δημοτικό. Για την ομαλή κι επιτυχή μετάβαση, πέρα από τους παραπάνω παράγοντες, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι δεξιότητες που έχει κατακτήσει το παιδί στο νηπιαγωγείο και αφορούν όλους τους τομείς ανάπτυξης (γνωστικά, γλωσσικά, κινητικά, συναισθηματικά, κοινωνικά). Το επίπεδο του σε αυτούς τους τομείς θα καθορίσει και τη σχολική του ετοιμότητα. Όταν αναφερόμαστε στους τομείς ανάπτυξης, θα πρέπει να έχουμε κατά νου, ότι δεν περιοριζόμαστε μόνο στη γνωστική ή στη γλωσσική ανάπτυξη. Είναι σημαντικό το παιδί μας να έχει, αντίστοιχη της ηλικίας του, ωριμότητα και στον συναισθηματικό τομέα αλλά κι επαρκείς κοινωνικές δεξιότητες καθώς, στο Δημοτικό σχολείο η έννοια της αυτονομίας και αυτενέργειας αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Στην προσπάθειά μας, ως γονείς, να προσφέρουμε το καλύτερο στα παιδιά μας συχνά αναρωτιόμαστε «Τι μπορώ να κάνω για να το βοηθήσω;»

Η απάντηση είναι απλή! Να παίξετε μαζί του! Δε χρειάζεται να γίνεται δάσκαλοι ή νηπιαγωγοί και να μπείτε σε μια διαδικασία «διδασκαλίας». Μέσα από απλές καθημερινές δραστηριότητες μπορείτε να δείτε πως το παιδί σας λειτουργεί και πως αντιδρά σε διάφορες καταστάσεις. Γνωρίζοντας το καλύτερα ορίζετε και πιο αντικειμενικές προσδοκίες. Αυτό σας επιτρέπει να το υποστηρίξετε το παιδί σας εκεί που πραγματικά χρειάζεται χωρίς να οδηγείστε σε απογοητεύσεις που ενδεχομένως θα επιβάρυναν τη σχέση σας. Άλλωστε την παιδαγωγική αξία του παιχνιδιού σας την έχω παρουσιάσει σε προηγούμενο άρθρο μου και να σας την έχω αναλύσει διεξοδικά σε παρουσίαση που μπορείτε να δείτε πατώντας εδώ

Σήμερα, θα ήθελα να σας μιλήσω για τους παράγοντες που καθορίζουν τη «Μετάβαση από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό Σχολείο» καθώς γνωρίζοντας τους διευκολύνουμε όλη τη διαδικασία της μετάβασης. Μπορείτε να τα δείτε αναλυτικά στο παρακάτω video:

 

Επιπρόσθετα όμως, θα ήθελα να σας προτείνω να παίξετε και κάποια παιχνίδια με τα παιδιά σας που το καθένα από αυτά συμβάλει με τον δικό του τρόπο στη συνολική ανάπτυξη του παιδιού σας.

Παιχνίδια για την Προσχολική Ηλικία:

Παιχνίδι Μαθηματικών

Παιχνίδι Προφορικού Λόγου

Παιχνίδι Γραμμάτων

Παιχνίδι Λεπτής Κινητικότητας

Παιχνίδι Δεξιοτήτων

Παιχνίδι Συναισθημάτων

Καλή Διασκέδαση!!!

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης στο KIDOTmou:

“ΠαιχνιδοΠροτάσεις για όλη την οικογένεια”: Γιατί τα παιδιά πρέπει να παίζουν;