Γιώργος Ευγενειάδης: “Στόχος μου είναι να μπορέσω στο μέλλον να αλλάξω κάτι στη δημόσια εκπαίδευση…”

Ο Γιώργος Ευγενειάδης έχει κάνει σπουδές στην Τεχνολογία και την Επιστήμη των Τροφίμων αλλά δεν περιορίστηκε σε αυτές σαν πολυπράγμων άνθρωπος και πολυσχιδής προσωπικότητα. Ολοκλήρωσε σχεδόν παράλληλα δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, ένα στη Διασφάλιση Ποιότητας των Τροφίμων και ένα στην Ειδική Εκπαίδευση Ατόμων με Αναπηρία και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες. Επιπλέον, έχει κάνει σεμινάρια πάνω στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και τη γραφή Braille.

Εργάζεται σαν Καθηγητής Δευτεροβάθμιας Ειδικής Εκπαίδευσης αλλά και Καθηγητής Μεταδευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Εκπαιδευτής ΕΦΕΤ Υγιεινής και Ασφάλειας Χειριστών των Τροφίμων.

Το βιβλίο του “Απλά και διαφορετικά” από τις εκδόσεις Πεδίο έχει ήδη ξεχωρίσει αφού περιλαμβάνει συνταγές ζαχαροπλαστικής σε διαφορετική διάσταση.

 

 

Στην αρχή της επαγγελματικής σου πορείας εργαζόσουν σαν Τεχνολόγος Τροφίμων κάτι που στη συνέχεια άλλαξε και στράφηκες προς την εκπαίδευση. Πώς προέκυψε αυτή η αλλαγή;

Η θέση μου σαν Τεχνολόγος Τροφίμων στο εργοστάσιο που εργαζόμουν ήταν πολύ καλή αλλά έπρεπε να τρέχω πίσω από μηχανές. Εγώ ήθελα την αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους που είχα λάβει από το οικογενειακό μου περιβάλλον. Προσπάθησα να κατευθύνω το αντικείμενο των σπουδών μου στο εκπαιδευτικό κομμάτι. Ξεκίνησα να παραδίδω μαθήματα σε ΙΕΚ και στη συνέχεια έμαθα για την ειδική εκπαίδευση.

 

Θυμάσαι την πρώτη φορά που μπήκες σε σχολική αίθουσα να διδάξεις;

Ήταν σε τάξη ενηλίκων στα ΙΕΚ. Επομένως η συνθήκη είναι εντελώς διαφορετική από αυτή ενός ειδικού σχολείου με ανήλικους. Στα ΙΕΚ έχουμε έτοιμους χαρακτήρες οι οποίοι έχουν έρθει για συγκεκριμένο λόγο. Συχνά είναι κουρασμένοι και έρχονται απογοητευμένοι λόγω ανεργίας ή λόγω του ότι έχουν μια άλλη δουλειά και θέλουν να βελτιωθούν. Το αποτέλεσμα είναι αυτή η κούραση να τους βγαίνει σε  άρνηση. Πρέπει να κεντρίσεις το ενδιαφέρον από τους καταρτιζόμενους και να τους εμψυχώσεις ώστε να μπουν στη διαδικασία να παρακολουθήσουν. Αυτό μπορεί να «ρίξει» όμως και τον εκπαιδευτή. Είναι πολύ δύσκολη η εκπαίδευση ενηλίκων! Την θεωρώ εξίσου δύσκολη με την ειδική εκπαίδευση.

 

Περίγραψέ μας μία ευχάριστη στιγμή από την εμπειρία σου στο ειδικό σχολείο που ξεχωρίζεις.

Κάθε μέρα υπάρχουν πολλές. Οι μαθητές μου έχουν την ιδιότητα ακόμη και να καταλαβαίνουν αν είμαι καλά ψυχολογικά και συναισθηματικά. Μπορεί να σου κάνουν ένα κομπλιμέντο, μια αγκαλιά. Πολλοί μάλιστα είναι πολύ καλά εκπαιδευμένοι και ξέρουν τι θέλουν. π.χ. Έχω μια μαθήτρια με αυτισμό η οποία μπορεί να μου ζητήσει να πάει έξω να τρέξει για να ηρεμήσει και φυσικά της το επιτρέπω. Δεν χρειάζεται να κρατάμε τα στερεοτυπικά του σχολείου ούτε στην τυπική εκπαίδευση.

 

Προσπαθείς να βλέπεις την καλή πλευρά της εργασίας σε ένα ειδικό σχολείο αν και υπάρχουν και δύσκολες στιγμές. Μπορείς να μας παρουσιάσεις και αυτές;

Πράγματι υπάρχουν και οι πολύ δύσκολες στιγμές γιατί όπως εκδηλώνεται η αγάπη μπορεί να εκδηλωθεί και η επιθετικότητα. Οι στιγμές αυτές μπορεί να μας δημιουργήσουν άγχος αλλά είμαστε εκεί για να μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε. Οι συνάδελφοί μου κι εγώ ενημερωνόμαστε και βελτιωνόμαστε καθημερινά με σεμινάρια σε συνεργασία πάντα με τους γονείς.

Σίγουρα πολλές φορές κι εμείς ρισκάρουμε πολλά πράγματα. Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα. Επίσης δεν είναι η δουλειά ενός εκπαιδευτικού στην ειδική εκπαίδευση μόνο το μάθημα αλλά έχει πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι στα παιδιά και στη διάρκεια των εφημεριών. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ένα σχολείο με 120 παιδιά στο οποίο μπορεί να συμβούν τα πάντα. Γενικά χρειάζεται ψυχραιμία και αυτό το έχω σαν χαρακτήρας. Δηλαδή μπορεί να αγχωθώ για κάτι μικρό αλλά σε κάτι πολύ κρίσιμο έχω την ιδιότητα να είμαι πολύ ψύχραιμος. Άλλωστε το συναισθηματικό φορτίο που φέρεις είναι μεγάλο και πρέπει να μπορέσεις να δεις την καλή πλευρά και τα καλά στοιχεία που θα χρησιμοποιήσεις για να μην σε καταβάλλουν τα δύσκολα. Πρέπει να δείξεις εμπιστοσύνη και όλα θα πάνε καλά!

 

Μέσα από το μάθημα και τον ασφαλή χώρο της τάξης προσπαθείς να κάνεις προσομοίωση μιας ιδανικής κοινωνίας όπως έχεις δηλώσει. Ποια είναι για σένα η ιδανική κοινωνία;

Υπάρχουν κάποια καλά στοιχεία συγκεντρωμένα στο σχολείο. Καταρχάς ο ασφαλής χώρος, η επικοινωνία χωρίς φίλτρα, η σωματική επαφή (π.χ. η αγκαλιά) και η έλλειψη ανταγωνισμού αφού τα παιδιά αυτά λόγω της φύσης τους δεν αντιλαμβάνονται τον ανταγωνισμό. Οπότε μπορεί ένας εκπαιδευτικός να δημιουργήσει μία ιδανική κοινωνία χωρίς bullying αλλά με αγάπη, με συναίσθημα, με άμεση επαφή. Αυτό όμως θα πρέπει να κοινοποιηθεί προς τα έξω για να μπορέσει να διαδοθεί στον κόσμο το μήνυμα  της εργατικής συμπερίληψης της αναπηρίας. Τα social media έχουν αποκτήσει πλέον πολύ μεγάλη δύναμη και μέσω αυτών προσπαθώ να το πετύχω.

 

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η εκπαίδευση;

Υπάρχει ευθυνοφοβία από το υπουργείο και από τους εκπαιδευτικούς. Η γραφειοκρατία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε συχνά αφού για την πραγματοποίηση μιας δράσης και μόνο με κάποιον καλεσμένο χρειάζεται πολύ μεγάλη διαδικασία. Επιπλέον χρειάζεται εμπιστοσύνη του κράτους προς τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι δεν βρίσκονται τυχαία εκεί αλλά έχουν επιλεγεί με αξιοκρατικά κριτήρια και με προσόντα για να παράγουν το καλύτερο αποτέλεσμα και να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό. Όταν αυτό γίνεται πρέπει να το ενισχύουμε με κάθε τρόπο. Όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ρόλος μας δεν είναι μόνο διεκπεραιωτικός αλλά είμαστε κοινωνικοί λειτουργοί και παιδαγωγοί και αυτό οφείλουμε να το δείξουμε. Τα πρότυπα που υπάρχουν στην κοινωνία πρέπει να προέρχονται κυρίως από το σχολείο αφού σε αυτή την περίπτωση μπορούν να είναι ρεαλιστικά και να αντιπροσωπεύουν πολλές κοινωνικές κατηγορίες.

 

 

Το βιβλίο σου έχει τίτλο “Απλά και διαφορετικά”. Για σένα τι διαφορετικό έχει αυτό το βιβλίο;

Το βιβλίο κρύβει συναίσθημα, αυτό και μόνο είναι ένα γεγονός!

Όλες οι συνταγές που είναι μέσα στο βιβλίο είναι πολύπλευρες γιατί έχουν βγει μέσα από το σχολείο με πειραματισμούς και απλά υλικά. Το βιβλίο περιλαμβάνει συνταγές για κάθε χρονική περίοδο τις οποίες μπορούμε  να τροποποιήσουμε και να τις προσαρμόσουμε σε πιο ιδιαίτερα διαστήματα όπως π.χ. τα Χριστούγεννα.

 

Ποιος ήταν ο στόχος σου με το βιβλίο;

Γενικά αυτό που ήθελα ήταν να περάσω μηνύματα συμπερίληψης, ένταξης και γενικότερα ό,τι βιώνω μέσα στο σχολείο που είναι κάτι πολύ όμορφο και έρχεται σε αντίφαση με αυτό που βιώνω απ’ έξω. Έξω υπάρχει πολύς ανταγωνισμός αφού ο καθένας ψάχνει να κάνει το πιο τέλειο. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να κάνω την πιο τέλεια τάρτα. Όλο αυτό το κυνήγι της τελειότητας με αποσυντονίζει σαν εκπαιδευτικό και μου δημιουργεί σύγχυση. Ο στόχος πρέπει να είναι να κάνουμε κάτι με αγάπη και ας μην είναι τέλειο.

Αυτή η νοοτροπία δυστυχώς υπάρχει πλέον και στα παιδιά αφού επιδιώκουν να έχουν το πιο περίεργο και εντυπωσιακό. Πρέπει να στραφούμε προς την απλότητα. Υπάρχουν για παράδειγμα μέσα στο βιβλίο δύο τούρτες με απλά υλικά με τις οποίες εγώ μεγάλωσα και συνηθίζω να φτιάχνω πάντα στα γενέθλιά μου. Δεν υπάρχει λόγος εφόσον είμαι ικανοποιημένος να ψάξω το πιο ιδιαίτερο. Με χαροποιεί επίσης η στιγμή που ένας μπαμπάς θα κάνει μια συνταγή με τα παιδιά του και ας είναι απλή. Αυτό είναι το μαγικό και συνάμα το κίνητρο του βιβλίου.

 

Με ποια κριτήρια έχεις επιλέξει τις συνταγές;

Κανένα κριτήριο. Είναι συνταγές απ’ το σπίτι, τις περισσότερες τις έχω πάρει από τη θεία μου και τις διαμορφώνω σύμφωνα με τις ιδέες των ίδιων των μαθητών μου και των γονέων τους. Δίνω μεγάλη αξία στο σπιτικό φαγητό.

 

 

Υπάρχει κάποια αγαπημένη σου συνταγή;

Αγαπημένη είναι τα Special sticks  που είναι πολύ απλή συνταγή. Ήταν δημιούργημα των μαθητών και λειτούργησε από μόνη της σαν γραμμή παραγωγής. Τα παιδιά κατάφεραν να μαζέψουν χρήματα ώστε να αγοράσουμε εξοπλισμό για το σχολείο όπως  επαγγελματικούς πάγκους που δεν είχαμε και δουλεύαμε πάνω στα θρανία.

Έχω κι άλλες πολύ αγαπημένες τις οποίες μου τις έχουν δώσει μαθητές στα ΙΕΚ είτε γονείς μαθητών του σχολείου είτε συνταγές της θείας μου. Είναι όλες αγαπημένες και πολύπλευρες!

 

Θα ακολουθήσουν κι άλλα βιβλία;

Έχω ξεκινήσει ήδη και γράφω το δεύτερο. Όταν καταφέρω να συγκεντρωθώ και να βρω τον χρόνο που χρειάζεται ένα τέτοιο εγχείρημα θα το ολοκληρώσω. Όταν ξεκίνησα το πρώτο βιβλίο έτσι κι αλλιώς στο μυαλό μου υπήρχε και συνέχεια. Το επόμενο βιβλίο θα είναι μαγειρικής γιατί μου το ζητάει κι ο κόσμος. Ένα βιβλίο με απλές συνταγές που θα θέλει να μαγειρέψει. Δεν είναι ανάγκη να παίρνουμε τα έτοιμα παρασκευάσματα αφού μπορούμε να τα δημιουργούμε με απλά υλικά μέσα στο σπίτι μας. Σίγουρα το έτοιμο δεν κρύβει αγάπη.

 

Τι διαφορετικό έχει το φαγητό που κρύβει αγάπη;

Με αυτό το φαγητό δενόμαστε και έτσι είναι πολύ πιο δύσκολο να το πετάξουμε εφόσον περισσέψει. Αποφεύγουμε, λοιπόν, την σπατάλη.

 

Ασχολείσαι με τη μαγειρική από μικρός;

Μικρός παρατηρούσα τη γιαγιά και τη θεία μου να μαγειρεύουν. Μεγάλωσα σε μια κουζίνα μικρασιάτικη με πολλή δημιουργία γύρω από τη μαγειρική. Οι δυο παππούδες μου μπακάληδες άρα ήμουν επηρεασμένος και σε γεύσεις και σε περίεργα υλικά. Ξεκίνησα να μαγειρεύω όταν ξεκίνησα να μένω μόνος μου δηλαδή αργά αφού έμενα με τους γονείς μου για χρόνια. Αργότερα μέσω των σπουδών μου ήρθα σε επαφή με τα τρόφιμα σε μεγαλύτερη κλίμακα.

 

Στην καθημερινότητά σου εσύ μαγειρεύεις;

Όταν προλαβαίνω. Το φαγητό το θεωρώ επικοινωνία άρα θα μαγειρέψω όταν πρόκειται να το μοιραστώ με φίλους κ.τ.λ. Άλλωστε μεγάλωσα με αυτό το πρότυπο από την οικογένειά μου αφού το φαγητό για εμάς ήταν ιεροτελεστία καθόμασταν όλοι μαζί, ξεκινούσαμε και τελειώναμε όλοι μαζί. Το ίδιο κάνουμε και με τους μαθητές μου, δηλαδή μαγειρεύουμε και μετά τρώμε αυτά που δημιουργήσαμε.

 

Τι άλλο να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;

Θα ακολουθήσει επόμενο βιβλίο στο οποίο προαναφέρθηκα. Παράλληλα ετοιμάζω workshops για την παρουσίαση του βιβλίου “Απλά και διαφορετικά” στην Κόρινθο, στην Καλαμάτα. Λίγες μέρες πριν παρουσίασα το βιβλίο στην Κατερίνη με ένα ωραίο workshop. Αυτό είναι για μένα η εκπαίδευση αφού ένας εκπαιδευτικός δεν είναι μόνο μέσα στην τάξη αλλά δουλεύει όλη μέρα.

Στόχος μου είναι να μπορέσω ίσως στο μέλλον να αλλάξω κάτι στη δημόσια εκπαίδευση. Το υπουργείο θέλει να βάλει μέντορες και να κάνουν συμβουλευτική σε διάφορα project, κάτι το οποίο είναι συνηθισμένο στο εξωτερικό. Έτσι θα ήθελα να μπορώ να δημιουργήσω πάνω σ’ αυτό και να προσφέρω και στους συναδέλφους το κάτι παραπάνω.