Τι συμβαίνει στον ψυχικό μας κόσμο έπειτα από μια απώλεια;
Share
Η MSc Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια Νιόβη Βέλλιου εξηγεί με ποιον τρόπο οποιαδήποτε σημαντική απώλεια, ακόμη κι ένας χωρισμός μπορεί να πυροδοτήσει τις διεργασίες πένθους
Η απώλεια ενός αγαπημένου είναι μια συνθήκη που προκαλεί συντριπτικό πόνο και οδύνη. Τον θρήνο συνοδεύουν συναισθηματικές, γνωσιακές, συμπεριφορικές και σωματικές αντιδράσεις. Ένα γενικευμένο αίσθημα αβοήθητου και θλίψης χαρακτηρίζει τον πενθούντα. Η ζωή αποδιοργανώνεται και το νόημά της χάνεται αφήνοντας πίσω ένα αίσθημα “κενού”. Η αίσθηση του ελέγχου κλονίζεται και ο κόσμος μπορεί να βιώνεται ως επικίνδυνος. Συχνά εμφανίζονται ξεσπάσματα λύπης και θυμού, δυσκολίες με τον ύπνο και το φαγητό και απόσυρση από καθημερινές δραστηριότητες.
Αυτές οι αντιδράσεις είναι φυσιολογικές και αποτελούν μέρος της διεργασίας που χρειάζεται να γίνει μετά από οποιαδήποτε σημαντική απώλεια. Οι ίδιες διεργασίες μπορεί να πυροδοτηθούν έπειτα από έναν χωρισμό, έπειτα από ματαίωση κομβικών για την ζωή μας σχεδίων, ακόμη και μετά από μια ξαφνική αλλαγή στο σώμα μας π.χ. στην εμφάνιση κάποιας ασθένειας. Συνήθως, μια απώλεια συνεπάγεται και άλλες απώλειες: σχέσεων, ρόλων, απώλεια ενός μέρους του εαυτού μας, απώλεια της ελπίδας και των ονείρων για το μέλλον. Συνεπάγεται ανακατατάξεις και επαναπροσδιορισμούς.
Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός και ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδράσουμε σε μια τέτοια συνθήκη θα εξαρτηθεί από από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της απώλειας, την χρονική στιγμή της ζωής στην οποία θα έρθουμε αντιμέτωποι μαζί της και από την προσωπική μας ιστορία.
Τα δύσκολα συναισθήματα που μας κατακλύζουν όταν βιώνουμε ένα τόσο τραυματικό γεγονός και ο φόβος επαναβίωσής τους μας αποτρέπουν από το να μιλούμε γι αυτό. Όμως η εμπειρία του πένθους αναζητά έναν ανοιχτό συνομιλητή για να μπει σε λέξεις, αφηγήσεις και νοήματα και ο πόνος να γίνει ανεκτός. Μέσα από τις αφηγήσεις αναζητάμε εναλλακτικές, κάνουμε συνδέσεις και διαμορφώνουμε μια νέα προοπτική. Με άλλα λόγια δίνουμε συνοχή και νόημα στα βιώματά μας. Έτσι, σταδιακά ξαναμαθαίνουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας, μένοντας συνδεδεμένοι με ό,τι χάθηκε, βρίσκοντας όμως και το κουράγιο να εμπιστευτούμε εκ νέου την ζωή.
Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο δεν επέχει θέση θεραπευτικής/ συμβουλευτικής παρέμβασης, καθώς κάθε οικογένεια είναι ξεχωριστή και κάθε άτομο ιδιαίτερο. Η διεργασία του πένθους είναι μια διαδικασία πολύ προσωπική που τις περισσότερες φορές είναι μακροχρόνια και ενεργητική. Σε περίπτωση που τα συμπτώματα σας ανησυχούν, αναζητήστε στήριξη από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ και το Facebook Live του KIDOT με τη Νιόβη Βέλλιου, στο οποίο συζητήσαμε για την πρωτόγνωρη σχολική χρονιά που βιώνουμε και πώς αυτή επηρεάζει την ψυχολογία παιδιών και γονέων.
Δείτε επίσης:
