Άγχος αποχωρισμού την πρώτη μέρα στο σχολείο. Τι να κάνω;
Share
Γράφει η ψυχολόγος Φωτεινή Νούλα
Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, το άγχος του αποχωρισμού γίνεται πραγματικότητα. Παιδιά που για πρώτη φορά θα περάσουν την πόρτα του Νηπιαγωγείου, του Δημοτικού βιώνουν στρες. Το ίδιο, όμως, βιώνουν και οι γονείς.
Ο αποχωρισμός ως διαδικασία ξεκινάει από τη γέννηση του παιδιού, από τη στιγμή που το έμβρυο γίνεται νεογνό και ξεχωρίζει από την οντότητα της μητέρας και συνεχίζεται σταδιακά έως ότου το παιδί ενηλικιωθεί. Ως γονείς είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ο αποχωρισμός ως διαδικασία δείχνει ότι το παιδί περνάει σε ένα επόμενο στάδιο, μεγαλώνει. Αυτό το στάδιο, κυρίως όταν το παιδί μπαίνει στο Δημοτικό, είναι αρκετά απαιτητικό, καθώς αυξάνονται και οι απαιτήσεις κι η «εργασία» που πρέπει να κάνει το παιδί. Ως «εργασία παιδιού» νοείται η προσπάθεια να κάνει φίλους, να μάθει να νοιάζεται για τους άλλους και να αποκτήσει νέες δεξιότητες, όπως η γραφή, η ανάγνωση,η αριθμητική.
Τα συναισθήματα ενοχής που σας συνοδεύουν κυρίως όταν αφήνετε το παιδί στο χώρο του παιδικού σταθμού, του Νηπιαγωγείου ή του Δημοτικού δεν είναι παράλογα. Παρόλα αυτά, η δυσκολία αποχωρισμού κι ο φόβος μπροστά στην πραγματικότητα «Το παιδί μου μεγάλωσε» δημιουργούν αντίστοιχα συναισθήματα και στο παιδί σας. Όταν οι γονείς διαχειρίζονται το άγχος τους, τότε είναι λιγότερο δύσκολο για το παιδί να διαχειριστεί το δικό του. Επομένως, χρειάζεται η αυτό-παρατήρηση των συναισθημάτων σας και η διαχείρισή τους, παράλληλα με την ενασχόληση και διαχείριση των προβληματισμών του παιδιού.
Συμβουλές για τη διευκόλυνση του άγχους αποχωρισμού
Κάθε μετάβαση είναι δύσκολη. Σημαντικό, όμως, είναι να θυμάται ο γονέας ότι η μετάβαση στο Νηπιαγωγείο ή στο Δημοτικό είναι μια φυσιολογική διαδικασία στη ζωή του παιδιού.
- Υπογραμμίστε τις θετικές πτυχές και βοηθήστε το παιδί να το αντιμετωπίσει ως περιπέτεια.
- Από τη στιγμή που θα πείτε αντίο και θα βγείτε από την τάξη δε χρειάζεται να κοιτάξετε πίσω. Δείξτε εμπιστοσύνη στο δάσκαλο.
- Δε χρειάζεται να πηγαίνετε συχνά την ίδια μέρα από το σχολείο για να ελέγξετε την κατάσταση του παιδιού, διότι αυτό φανερώνει έλλειψη εμπιστοσύνης και δυσκολεύει το παιδί να αποχωριστεί το οικείο περιβάλλον. Χρειάζεται να νιώσει οικεία και στο χώρο του σχολείου.
- Στο σπίτι μπορούν να εφαρμοστούν κάποιοι μέθοδοι που θα βοηθήσουν το παιδί να νιώσει ότι μεγάλωσε, όπως να επιλέγει εκείνο τα ρούχα του και να ετοιμάζεται μόνο του ή να βοηθάει όταν φτιάχνετε το πρωινό ή το δεκατιανό του.
Ο αποχωρισμός δε σημαίνει απώλεια αγάπης. Αντίθετα, αν η διαδικασία μέσω της οποίας το παιδί αρχίζει να ανεξαρτητοποιείται, ενισχυθεί και δεν ξεπεράσει φυσικά το όριο με το να αναλάβει ευθύνες που δεν ταιριάζουν με την ηλικία του, δημιουργεί παραπάνω αγάπη. Τότε μόνο ο χρόνος με το παιδί θα γίνει πολύτιμος και ο αποχωρισμός θα ενισχύσει τα αισθήματα αγάπης.
Δείτε επίσης: