Post main image

*Γράφει η παιδίατρος και μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Αλεξάνδρα Κοσμαρίκου

1.Τι είναι η οξεία γαστρεντερίτιδα στα παιδιά; Πόσο συχνή είναι;


Η οξεία γαστρεντερίτιδα είναι μία από τις πιο συχνές νόσους κατά την παιδική ηλικία. Αποτελεί μία οξεία φλεγμονή του ανωτέρου και του κατωτέρου πεπτικού συστήματος, η οποία μπορεί να είναι βακτηριακής ή συνήθως κατά την παιδική ηλικία, ιογενούς αιτιολογίας.

2.Ποια είναι τα συμπτώματα που θα παρατηρήσω στο παιδί μου;


Τα κύρια συμπτώματα της γαστρεντερίτιδας είναι οι εμετοί και οι διαρροϊκές κενώσεις, με ή χωρίς πρόσμιξη αίματος ή βλέννης. Κάποια παιδιά που νοσούν «ήπια», μπορεί να παρουσιάσουν μόνο κοιλιακό ή/και στομαχικό άλγος ή/και ναυτία, χωρίς εμέτους ή διαφοροποίηση στις κενώσεις. Γενικότερα, μπορεί να συνυπάρχουν και κάποια γενικευμένα συμπτώματα όπως μυαλγίες, ρίγη, αίσθημα κόπωσης, πυρετός κτλ.

3.Ποια είναι η αντιμετώπιση της οξείας γαστρεντερίτιδας;


Το πιο σημαντικό κατά τη διάρκεια της νόσου είναι η χορήγηση ικανοποιητικής ποσότητας υγρών (κυρίως νερoύ και ηλεκτρολυτικών διαλυμάτων), κατά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος αφυδάτωσης.
Η χορήγηση υγρών μπορεί να ξεκινήσει άμεσα, εάν το παιδί δεν παρουσιάζει εμέτους. Σε περίπτωση εμέτων, καλό είναι να περιμένετε τουλάχιστον 2 ώρες πριν τη χορήγηση υγρών. Ξεκινήστε με μικρές ποσότητες, ένα κουταλάκι του γλυκού ανά 5 λεπτά περίπου για 1-2 ώρες και αυξήστε σταδιακά την ποσότητες, ανάλογα με την αντοχή του παιδιού σας. Αρχικά, αποφεύγετε να χορηγείτε υγρά σε μεγάλες ποσότητες, διότι ευνοείται η επανεμφάνιση του εμέτου. Καλό είναι να γνωρίζετε πως ένα παιδί είναι σωστά ενυδατωμένο, όταν κατά τη διάρκεια της ημέρας παρουσιάζει άφθονη ούρηση με διαυγή ούρα. Επίσης, επιστήστε ιδιαίτερα την προσοχή σας στη γενική κατάσταση του παιδιού. Σε περίπτωση που το άρρωστο παιδί σας παρουσιάζεται άτονο, “πεσμένο”, χωρίς ενέργεια ή ληθαργικό, επικοινωνήστε άμεσα με την Παιδίατρό σας.

4.Επιβάλλεται πάντα φαρμακευτική αγωγή;


Σύμφωνα με τη συμβατική ιατρική, όταν το αίτιο της λοίμωξης είναι ιογενές, δεν υπάρχει κάποια εξειδικευμένη φαρμακευτική αντιμετώπιση. Σε κάποιες περιπτώσεις βακτηριακής γαστρεντερίτιδας είναι χρήσιμη η χορήγηση αντιβίωσης.  Λαμβάνοντας υπόψιν την Ομοιοπαθητική προσέγγιση, είτε η αιτιολογία είναι ιογενής, είτε βακτηριακή, υπάρχουν κατάλληλα ομοιοπαθητικά φάρμακα, τα οποία θα βοηθήσουν το παιδί να ξεπεράσει την οξεία φάση και να αναρρώσει άμεσα.

5.Πότε πρέπει να αρχίσει η επανασίτιση;


Η επανασίτιση καλό είναι να αρχίσει σταδιακά, όταν το ίδιο το παιδί νιώσει έτοιμο. Δεν πιέζω το παιδί μου για να φάει, εάν το ίδιο δεν το επιθυμεί. Εξάλλου, η μείωση της όρεξης κατά τη διάρκεια της νόσου αποτελεί μία φυσιολογική διαδικασία. Ο οργανισμός αποταμιεύει την ενέργεια που θα κατανάλωνε κατά την πέψη για να τη χρησιμοποιήσει σε άλλες, πιο σημαντικές για τον ίδιο διεργασίες, που θα βοηθήσουν την πλήρη ανάρρωσή του. Γενικά αποφεύγετε τα βαριά φαγητά και τα φαγητά με μεγάλη περιεκτικότητα λιπαρών.

6.Πώς μπορεί να αποφευχθεί η μετάδοση σε άλλα παιδιά;


Ιδανικά, όσο το παιδί σας παρουσιάζει συμπτώματα, κρατήστε το στο σπίτι και μην το φέρετε σε επικοινωνία με άλλα άτομα, μέχρι την πλήρη ανάρρωσή του. Κατ αυτόν τον τρόπο θα αποφύγετε όχι μόνο το να μεταδώσει τη νόσο, αλλά και να επιβαρυνθεί και το ίδιο κατά την επαφή με κάποιο άλλο άρρωστο παιδί, την κρίσιμη αυτή περίοδο όπου είναι πιο ευάλωτο.

7.Συμβουλές για τη βελτίωση της καθημερινότητας του άρρωστου παιδιού, μέχρι και την πλήρη αποκατάσταση της υγείας του.


Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της γαστρεντερίτιδας συνυπάρχει κοιλιακό άλγος, το οποίο μπορεί να είναι πολύ έντονο, σε βαθμό που το παιδί να κλαίει σπαρακτικά. Στην περίπτωση αυτή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ζεστά επιθέματα τοπικά στην κοιλιακή χώρα, τα οποία συνήθως επιδρούν πολύ ανακουφιστικά ως προς τον πόνο. Σε περίπτωση εμπυρέτου, χορηγήστε τα κατάλληλα αντιπυρετικά συμβατικά ή ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Γενικότερα, όταν το παιδί σας είναι άρρωστο, πρέπει να δίνετε ιδιαίτερη σημασία στην ξεκούρασή του. Άρα είναι πολύ σημαντικό, το ίδιο να συμπληρώνει επαρκείς ώρες ύπνου, ανάλογα με την ηλικία του. Επίσης, εάν η γενική του κατάσταση είναι καλή, δηλαδή είναι ζωηρό και ευδιάθετο, μπορεί να βγει έξω από το σπίτι χωρίς να υπάρχει κίνδυνος για την υγεία του, αποφεύγοντας βέβαια την έντονη σωματική δραστηριότητα.
Συνήθως τα συμπτώματα της γαστρεντερίτιδας παρουσιάζουν μία αυξανόμενη πορεία για λίγες ώρες και στη συνέχεια μειώνονται σταδιακά. Ακολουθήστε τις παραπάνω οδηγίες, εμπιστευτείτε τον οργανισμό του παιδιού σας και σιγά σιγά θα βγείτε νικητές και από αυτή τη μάχη με τον «εχθρό»!

Δείτε ακόμα:

Το παιδί μου έχει σταφυλόκοκκο. Τι να κάνω;