Ένα τρελό- ΤΡΕΛΟΟΟΟΟΟΟ!!!!- καλοκαίρι!
Share
* Γράφει η Όλια Παναγιωτοπούλου- momfatale.gr
Τι φωνές! Τι χαμός! Τι γέλια γάργαρα αντηχεί τα βράδια η πλατεία! Φαίνεται ξεκάθαρα πως τα σχολεία έκλεισαν. Τι χαρά! Χμ… «τι χαρά;»;! Για ποιόν;! Γιατί αυτήν την περίοδο οι περισσότεροι γονείς είμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης! Τι επιλογές έχουμε φέτος πραγματικά; Τι είναι ασφαλές και τι επικίνδυνο; Όλες οι επιλογές γυρνάνε γρήγορα σα δίσκος που ενώ έχει όλα τα χρώματα τελικά φαίνεται λευκός και η σωστή απόφαση μοιάζει με Χίμαιρα…
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας: τα παιδιά ποτέ δε γεννιόντουσαν με εγχειρίδιο οδηγιών χρήσεως, αλλά και αυτή η κατάσταση είναι ό,τι πιο πρωτόγνωρο έχουμε ζήσει!
Οι καθόλου γνώσεις μας γι’ αυτόν τον καινούριο ιό αυξάνονται κάθε μέρα και περισσότερο. Οπότε, αναγκαστικά, βασιζόμαστε την πληροφόρηση που έχουμε, ενώ φροντίζουμε να την ανανεώνουμε παρακολουθώντας όχι τα σκάνδαλα (τύπου : «Πάμπλουτο κακομαθημένο κολλεγιόπαιδο επιστρέφει από Ρωσσία ΚΡΥΦΑ ΚΑΙ ΥΠΟΥΛΑ, κάνει πάρτυ στο σκάφος του και κολλάει κορωνοιό τη μισή Μήλο» και δώστου δηλώσεις ο μούτσος του σκάφους για το πώς έπιναν όλοι από το ίδιο μπουκάλι Dom) αλλά τις δηλώσεις των ειδικών επί του θέματος, ιδανικά γραπτά από κάποιο αξιόπιστο μέσο (το koutsompolis.gr ας πούμε δεν το συνιστώ εκτός αν προτιμάτε fake news και άδειες συγκινήσεις).
Θα προχωρήσουμε πατώντας σε ό,τι γνωρίζουμε με βεβαιότητα:
καλύτερα σε εξωτερικό χώρο, παρά σε εσωτερικό-
καλύτερα μικρές παρέες, παρά μεγάλες συναθροίσεις-
καλύτερα με μάσκα, παρά χωρίς.
Οπότε; Τι να κάνουμε με τα παιδιά; Τι επιτρέπεται; Τι αποθαρρύνεται; Τι είναι ασφαλές στα σίγουρα και τι παρακινδυνευμένο;
Για να δούμε μερικές επιλογές, οι οποίες έχουν διασχίσει- υποθέτω- το κοινό γονικό μυαλό.
Να πάμε παραλία;
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι η επιλογή της παραλίας είναι από τις πιο ασφαλείς, με δεδομένο ότι θα υπάρχει μια κάποια απόσταση ανάμεσα στις παρέες. Τα beach bar, από μια μικρή έρευνα που έκανα το ΣΚ, έχουν ξεκάθαρα μειώσει τις ξαπλώστρες τους, διατηρώντας ασφαλείς αποστάσεις (και δίνοντας ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μια ανθρώπινη μορφή στα μαγαζιά τους που μέχρι πέρυσι μας στοίβαζαν σα δεμάτια τον έναν πάνω στον άλλο). Ωστόσο, όποιος τα επιλέξει καλό θα είναι να έχει μαντηλάκια με αντισηπτικό μαζί του και να απολυμάνει τα σημεία στα οποία ακουμπάει- μιας και αυτά είναι κοινόχρηστα. Η μάσκα είναι υποχρεωτική για το προσωπικό, μέτρο που τηρείται, ενώ δεν είδα κανέναν με γάντια- εν μέρει φυσιολογικό με τους 40 βαθμούς να καίνε τους εργαζόμενους. Οπότε αντισηπτικό, φουσκωτό μονόκερο και φύγαμε για παραλία!
Να τα στείλω κατασκήνωση;
Ένας χώρος που κατεξοχήν χαρακτηρίζεται από συνάθροιση, μιας και τα παιδιά μένουν σε «σκηνές», ξυπνάνε και κοιμούνται μαζί, μοιράζονται το φαγητό στο ίδιο τραπέζι, κάνουν μπάνιο ταυτόχρονα και ψυχαγωγούνται καθήμενα το ένα δίπλα στο άλλο-για να μην πω τίποτα για τις βραδιές «κραυγής» και «τραγουδιού»!
Κάπου εδώ μπορεί να σκεφτείτε:
- «Πω πω… τι ξινή! Μάλλον δεν έχει πάει ποτέ της κατασκήνωση και δεν ξέρει τη χαρά, οπότε εύκολα την απορρίπτει!». Η αλήθεια δε θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από αυτή τη δήλωση! Πηγαίνω κατασκήνωση από 8-10 χρονών και μάλιστα στη ΧΑΝΘ, η οποία νομίζω δε χρειάζεται συστάσεις, μέχρι τα 16-18, οπότε και σταμάτησα. Έχω πάει σε θάλασσα, σε βουνό και σε ακόμη μεγαλύτερο βουνό. ΛΑΤΡΕΥΩ την κατασκήνωση τόσο που έγραψα την κόρη μου φέτος, με το που άνοιξαν οι διαδικασίες εγγραφής και μάλιστα πλήρωσα τα πάντα μετρητά, μήπως και κάτι γίνει με τα ταμεία και μείνει το παιδί εκτός! Πριν μερικές μέρες, πήρα τη δύσκολη απόφαση να την ακυρώσω για φέτος, νιώθοντας ότι με αυτόν τον τρόπο αφήνω πολύ μικρό περιθώριο κακής εξέλιξης, υποσημειώνοντας ότι το δικό μου παιδί έχει μια μικρή ευαισθησία στο αναπνευστικό του.
- «Κι εγώ τι θα τα κάνω τα παιδιά! Δεν έχω που να τα αφήσω!». Επιχείρημα δυνατό και ρεαλιστικό. Όπως με όλες τις υπόλοιπες αποφάσεις που χρειάζεται να πάρουμε ως γονείς, έτσι κι αυτή: χρειάζεται ιεράρχηση κι ο κάθε γονέας θα κρίνει και θα επιλέξει τη σειρά προτεραιότητας που έχουν οι ανάγκες που προκύπτουν: η ανάγκη για φύλαξη των παιδιών και η ανάγκη για εργασία. Να πούμε, ωστόσο, ότι λύσεις υπάρχουν: ένα σωρό αξιοπρεπέστατοι οργανισμοί με αντικείμενο το παιδί, προσφέρουν ημερήσια ή/και εβδομαδιαία προγράμματα 8-4 για τα παιδιά. Από αυτά, μόνο η θερινή απασχόληση του Δήμου Θεσσαλονίκης και τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Θεσσαλονίκης είναι δωρεάν, αλλά προϋποθέτουν εγγραφή. Ρωτήστε, όμως! Μια ερώτηση δεν έβλαψε ποτέ κανένα! Οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες πάντως – τις περισσότερες που αφορούν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης τις έχω ελέγξει προσωπικά και μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι δεν αισχροκερδούν- προσφέρουν αξιόλογα προγράμματα σε τιμές ανάλογες των παροχών. Ψάχνεις, εκτιμάς και διαλέγεις.
Να τα στείλω στη γιαγιά;
Δεν ξέρω! Πόσο γιαγιά είναι η γιαγιά; Είναι 50 χρονών και τετράγερη ή 80 και με το ένα πόδι … καταλάβατε. Πώς είναι η υγεία της; Τα παιδιά; Πόσο μικρά είναι; Έχουν μάθει να λαμβάνουν μέτρα προφύλαξης ή θα τη στείλουν τη γιαγιά να συναντήσει το δημιουργό της μια ώρα αρχύτερα; Όλα πρέπει να είναι υπό σκέψη. Κι αυτό δεν είναι μια συνθήκη ευχάριστη, ούτε.. .καλοκαιρινή.
Πράγματι.
Το φετινό καλοκαίρι έχει έρθει, χωρίς να φέρει μαζί του τη συνήθη ανεμελιά. Παρόλαυτά να λέμε και κανένα δόξα τω θεώ (ή την ανώτερη δύναμη της αρεσκείας σας) που ήρθε, γιατί αν ρίξετε μια ματιά σε άλλες χώρες, πιο βόρειες και κρύες, θα δείτε ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα από το Μάρτιο- κι αυτό από μόνο του μοιάζει αβάσταχτο.
Στο τέλος της μέρας, όπως με όλες τις γονικές αποφάσεις, θα πρέπει να ζυγίσουμε καλά τι έχουμε να κερδίσουμε και τι να χάσουμε. Να θυμάστε ότι αν δε λαμβάνετε, εσείς και τα παιδιά σας, μέτρα προφύλαξης μπορεί να εκτεθείτε σε κίνδυνο μιας και ο κορωνοιός είναι μια πραγματικότητα, όσο κι αν μοιάζει με συλλογική δυστοπική φαντασίωση που πέρασε πια κι όλα καλά.
Η κάθε οικογένεια μόνο γνωρίζει τα προσωπικά δεδομένα της σε ό,τι αφορά την υγεία και μπορεί να λάβει τη σωστή κατεύθυνση, αλλά κι αυτό είναι μια διαδικασία βαριά, σύνθετη, κουραστική κι εκάστοτε επώδυνη. Από την άλλη, δε γίναμε γονείς χτες, κι αυτά τα κουραστικά και επώδυνα τα ξέρουμε από τα γεννοφάσκια τους. Τα παιδιά μας μας έχουν «ψήσει» στο να παλεύουμε και να αγωνιζόμαστε για το καλώς έχειν τους. Μια πάνω, μια κάτω μικρή διαφορά!
Δυστυχώς, η έκφραση «τα χειρότερα πέρασαν» δεν μπορεί να ειπωθεί ακόμα, η ζωή ΠΑΝΤΑ συνεχίζεται όμως: με μάσκες και γάντια, ίσως, αλλά συνεχίζεται!
Σας εύχομαι ένα ασφαλές καλοκαίρι, γεμάτο όμορφες εμπειρίες, με πολλά παιδικά γέλια κι αλμυρές στιγμές και ανανεώνω το ραντεβού μου μαζί σας για το Σεπτέμβριο… σαν παλιό σινεμά και σαν τη Χαλιμά, που μιλάει για τα παιδιά.
Δείτε επίσης:
Οδηγίες χρήσεως για ΒΙΔΡΕΣ – γιατί για τα παιδιά (μας) τα ξέρουμε ήδη όλα
